No to ja wycofuję się z tego co mówiłam o "Platformie" nie tak dawno temu (Droga H., powtarza się ten cały Houellebecq nieziemsko - kanwa ta sama, konstrukcja ta sama, właściwie wszystko to samo. Bez emocji, moja droga, bez emocji. No ale ta kawa orzechowa to rewelacyjna jest, muszę Ci powiedzieć.)

No więc się wycofuję. Bo może i kanwa ta sama, może konstrukcja ta sama i może nawet wszystko to samo, ale po zsumowaniu wszystkich elementów wychodzi czysty smutek, który z "Cząstkami elementarnymi" nie ma zbyt wiele wspólnego.
I ja nie wiem jak on to robi, ale znów będą za mną chodzić jego słowa jak jakiś upierdliwy bezdomny pies i będą podgryzać mnie w tyłek, przypominając mi, że "można żyć na świecie, nie rozumiejąc go, wystarczy móc dostać od niego trochę żywności, czułości i miłości" czy też że "to aż dziwne, ile osób potrafi przeżyć całe życie, bez najmniejszych komentarzy, sprzeciwów, uwag. Nie żeby te komentarze, sprzeciwy i uwagi powinny być do kogoś skierowane albo żeby miały jakikolwiek sens; ale w ostatecznym rozrachunku wydaje mi się, że lepiej je wyrazić".
Poza tym uważam, że powinno się Houellebecqa ogłosić Mistrzem wstrząsających zakończeń zawartych w pięciu słowach.

W chwili obecnej mój refleksyjno-chorobowy nastrój najlepiej wyraża Interpol i Aspirin C.